Netty Wolf vervolgt met het verhaal van de 88-jarige Marian Bing, die vlak
naast haar zit. “Marian woonde tot voor kort in Kfar Aza, één van de kibboetsiem
waar Hamas zo vreselijk heeft huisgehouden. Op 7 oktober heeft ze vijftien uur lang
in haar mamad (‘veilige kamer’) gezeten. Helemaal in haar eentje, zonder eten of
drinken. Ze had haar gehoorapparaat niet in, een geluk bij een ongeluk, waardoor
ze van het verschrikkelijke geweld weinig heeft meegekregen. Haar kleinkinderen
hebben alarm geslagen en uiteindelijk werd ze door soldaten bevrijd. Nu woont ze
alweer een tijdje hier bij ons in Beth Juliana.”
Heeft ze, nu Israël alweer
een jaar in oorlog is, wel eens overwogen om terug te gaan naar Nederland, vragen
we. “Ben je gek,” antwoordt Netty Wolf, “Israël is mijn land. Die oorlog gaat wel
een keer voorbij, ik blijf waar ik ben.”
Beth Juliana bestaat uit twee gebouwen,
een relatief nieuw en een oud gebouw. De nieuwbouw heeft zowel een schuilkelder
als mamads op iedere verdieping. In het oude gebouw is alleen een schuilkelder.
Er móeten mamads gebouwd worden, om de bewoners veilig te houden. Daar is veel geld
voor nodig (circa 400.000 euro). Helpt u mee dit te realiseren?