Vandaag is het 427 oktober

Deze website maakt
gebruik van cookies

bekijk onze algemene voorwaarden

Column Harry Polak

Tot zijn pensionering in 2012 was Harry Polak (1947) als kwaliteitsadviseur werkzaam in de geestelijke gezondheidszorg. In 2016 maakten hij en zijn vrouw Irith alija: ze emigreerden naar Israël, waar hun jongste dochter toen al woonde en hun oudste later volgde. Na een aantal jaren in Herzliya wonen ze nu in Raänana.
< terug
Portret Harry Polak

Gevallenen

woensdag 3 januari 24, 13:00

Op het moment dat ik dit schrijf zijn er al 172 Israëlische militairen gesneuveld in de grondoorlog in Gaza. Dat trieste aantal loopt langzaam op. Het is een zware strijd. Dat was van tevoren bekend. Stadsoorlogen zijn altijd uiterst riskant, want het komt erop neer dat huis na huis veroverd moet worden. Die zijn vaak voorzien van boobytraps of andere explosieven. Voeg daar de tunnels die Hamas heeft gegraven aan toe en het is duidelijk dat de Hamasstrijders ten dele haast ongrijpbaar zijn. Plus dat het onderscheid met gewone burgers, die er eigenlijk niet meer horen te zijn, vaak nauwelijks te maken is.

In bovenstaand kil getal zijn nog niet de militaire slachtoffers opgenomen die vielen toen Hamas totaal onverwacht legerbasis rond Gaza aanviel. Plus de gesneuvelden in de strijd daarna om kibboetsiem, moshaviem en andere plaatsen van Hamasterroristen te ontdoen. Dat aantal is ook niet gering. Als ik het goed heb, ging het om tegen de 400 doden.

De Israëlische krijgsmacht is een volksleger, zoals iedereen weet. Naast een kern van beroepsmilitairen bestaat het uit dienstplichtigen. Daar bovenop heb je de reservisten die in oorlogstijd opgeroepen worden. Alle Israëli’s, man of vrouw, worden in beginsel opgeroepen voor militaire dienst. Uitzonderingen zijn Arabische Israëli’s en ook de ultraorthodoxen zijn gevrijwaard van de dienstplicht. Druzen en bedoeïen zijn eveneens Arabisch, doch zij dienen wel in het leger. Druzen beschouwen het zelfs als een eer. Ze zijn er trots op.

Vlak voor de kerstdagen las ik dat een Amerikaans-Israëlische programmeur een interactieve plattegrond heeft vervaardigd waarop de woonplaatsen zijn van alle gesneuvelden zijn te zien. Het ging op dat moment om bijna 500 locaties. Het viel de programmeur, zijn naam is Liron Kopinsky, op dat er elke keer nieuwe woonplekken moesten worden toegevoegd als  er nieuwe slachtoffers bij kwamen. Liron geeft aan dat hij op deze manier een bijdrage wil leveren aan de herinnering van de soldaten die hun leven hebben gegeven voor het land.



Als je de kaart ziet dan besef je onmiddellijk dat de gesneuvelden werkelijk overal vandaan komen. Dat betekent dat iedereen in zijn of haar omgeving met familie of vrienden van gevallen militairen te maken moet hebben. En inderdaad, ook voor mijn vrouw en mij geldt dat we als betrekkelijke nieuwkomers via via te horen hebben gekregen van ouders of partners die hun naaste hebben verloren. En we kennen ook mensen van wie de zoon of dochter dan wel echtgenoot of echtgenote in Gaza zit, wat tot slapeloze nachten leidt voor familie.

Ze zeggen dat gedeelde smart halve smart is. Ongetwijfeld zal het voor de achtergebleven ouders, partners, kinderen, broers en zussen en wat al niet iets van troost bieden dat anderen meeleven. De echte klap zullen nabestaanden echter zelf moeten zien te verwerken. Dat het land meeleeft met hun verdriet en hen niet in de steek wil laten, houdt in dat ze niet voor niets om het leven zijn gekomen. Al was het iedereen natuurlijk een heel ding waard geweest als ze in leven waren gebleven.