Vandaag is het 402 oktober

Deze website maakt
gebruik van cookies

bekijk onze algemene voorwaarden

Column Harry Polak

Tot zijn pensionering in 2012 was Harry Polak (1947) als kwaliteitsadviseur werkzaam in de geestelijke gezondheidszorg. In 2016 maakten hij en zijn vrouw Irith alija: ze emigreerden naar Israël, waar hun jongste dochter toen al woonde en hun oudste later volgde. Na een aantal jaren in Herzliya wonen ze nu in Raänana.
< terug
Portret Harry Polak

Noordelijk front

woensdag 10 januari 24, 14:00

In Raänana hebben we maar tegen de twintig keer alarm gehad. Geen enkele keer ‘s nachts, wel in de ochtend, overdag en in de avonduren. Als je er midden in de nacht uit moet, ben je de volgende dag enigszins gebroken, dus we zijn Hamas heel dankbaar dat we mochten doorslapen. Al hadden we wèl slapeloze nachten direct na 7 oktober. En van tijd tot tijd ook daarna, toen we steeds meer vernamen wat er allemaal aan verschrikkelijke wandaden rond Gaza door Hamas was gepleegd. Het nieuws over de anti-Israëlische stemming in de wereld was ook niet bevorderlijk voor onze nachtrust. Al snap ik dat mensen begaan zijn met het lot van Gazanen.

De raketten uit Gaza zijn zo langzamerhand bij ons verleden tijd aan het worden dankzij de grondinvasie in Gaza. Sowieso viel het ten noorden van Tel Aviv erg mee. De overlast van de nog steeds voortdurende oorlog heeft ons leven maar in beperkte mate op zijn kop gezet. Het beperkte zich tot het opzoeken van de schuilkamer bij alarm en het afzien van tochtjes door het land. Voor de rouwenden is het een totaal ander verhaal. 

Het zal anders worden als Hezbollah zich voluit met de strijd gaat bemoeien, want ze schijnen meer dan honderdduizend raketten gericht op Israël klaar te hebben staan. 

Nadat Israël - het is niet toegegeven maar wie kan er anders achter zitten? - een heel hoge Piet van Hamas in Beiroet om zeep had geholpen, vreesden we dat het land nu toch echt een rakettenregen uit het noorden kon verwachten. Die is er met mate gekomen en tot nog toe beperkt gebleven tot het meest noordelijk deel van het land. Geen idee wat Hezbollah nog voor ons in petto heeft.

Toch denk ik niet dat het zo ver komt. Als Hezbollah een noordelijk front had willen openen om solidair te zijn met Hamas, hadden ze dat allang gedaan. Zelfs het ombrengen van die hoge leider van Hamas in een Hezbollah-wijk zal de sjiieten waarschijnlijk niet over de streep trekken. 

Het wordt anders als Israël een grondinvasie gaat beginnen om Hezbollah terug te krijgen achter de rivier de Litani. Dat zijn ze op grond van een VN-uitspraak verplicht, maar van die resolutie heeft Hezbollah zich niks aangetrokken. 

Onze schoonzoon uit Netanya had het direct na de 7e oktober over het aanpakken van Hezbollah, want Hamas uitschakelen was niet genoeg. Ik had daar zo mijn twijfels over, want als de afschrikking over en weer goed werkt, zal geen van de partijen iets ondernemen. 

Maar toen schoot Hezbollah nog geen mortieren, raketten of wat dan ook op Israël af, als ik het me goed kan herinneren. Daar begonnen ze wel vrij snel mee. Circa honderdduizend Israëli’s in het noorden hebben hun woonhuizen aan de grens moeten verlaten. Die kunnen nog steeds niet terug en die situatie is onhoudbaar. Dus als Hamas in hoge mate op de knieën is gedwongen dan kan het snel daarna of wat later tot een vervolg komen in het noorden.