Vandaag is het 447 oktober

Deze website maakt
gebruik van cookies

bekijk onze algemene voorwaarden

Column Harry Polak

Tot zijn pensionering in 2012 was Harry Polak (1947) als kwaliteitsadviseur werkzaam in de geestelijke gezondheidszorg. In 2016 maakten hij en zijn vrouw Irith alija: ze emigreerden naar Israël, waar hun jongste dochter toen al woonde en hun oudste later volgde. Na een aantal jaren in Herzliya wonen ze nu in Raänana.
< terug
Portret Harry Polak

Hezbollah

dinsdag 27 augustus 24, 13:10

Zondagochtend vroeg werden we wakker van het luchtalarm op de i-Phone die naast het bed ligt. Het ging niet om luchtalarm bij ons in Ra’anana, maar zoals al maanden het geval is uitsluitend om alarm in het noorden van het land. Soms gaat het ook om alarm rond Gaza.

De app heb ik op het hele land ingesteld en niet alleen op onze eigen woonplaats plus naaste omgeving. Het is uiteraard niet nodig om elk alarm elders te horen. Toch wil ik weten wat er in het hele land gebeurt om een compleet beeld te hebben. Als ik ga slapen, zet ik de app voor het luchtalarm altijd heel zachtjes, zodat we er normaal gesproken gewoon doorheen kunnen slapen. Mocht het om alarm bij ons gaan, dan horen we vanzelf het echte luchtalarm buiten gaan. Daar kan je gelukkig onmogelijk doorheen slapen.

Het geluid van het alarm bleef vanochtend maar afgaan. Daarom dachten we dat dé beloofde grote aanval van Hezbollah begonnen was. Maar kennelijk niet zo groot dat ook bij ons het luchtalarm afging, want in Ra’anana bleef het stil. Een beetje vreemd was dat wel.

Iets later hoorden we het hele verhaal. De luchtmacht had een preventieve aanval uitgevoerd omdat Hezbollah van plan was geweest om duizenden raketten op centraal Israël af te vuren. Dat was de wraak voor het ombrengen door Israël van een hoge leider die zich op het niveau van Nasrallah, de grote baas daar, bevond. Zelfs als je niet gelooft dat Hezbollah dat echt wilde doen, dan nog is de forse aanval van Israël op tal van raketinstallaties van de sjiieten in Libanon zondermeer te verdedigen. Want welk land zou het accepteren dat het noorden al maanden achtereen wordt bestookt met raketten, drones en nog meer, zodat tussen de 60.000 ten 80.000 Israëli’s moesten worden geëvacueerd? En niet alleen dat, er is grote schade aangericht aan natuur en landbouwgronden door branden als gevolg van de neergekomen projectielen of brokstukken. Er zijn ook huizen en andere gebouwen geraakt.

In de Nederlandse pers lees je daar vrij weinig over. Alle aandacht gaat uit naar wat Israël in Gaza uitspookt. Of zou uitspoken! Onlangs zag ik weer twee voorbeelden van aandacht voor Palestijnse slachtoffers, terwijl er geen of nauwelijks artikelen te vinden zijn over vergelijkbare Israëlische slachtoffers.

Trouw had een verhaal over Palestijnse vluchtelingen uit Gaza die proberen er wat van te maken in Egypte. Ik heb er geen probleem mee dat Trouw daar ruimte voor maakt. Alleen kan je net zo goed zo’n stuk schrijven over de Israëli’s die vluchteling in eigen land zijn geworden. En dat heb ik toch gemist in Trouw. Of heb ik er overheen gelezen?

In Het Parool was te lezen hoe slecht Palestijnse krijgsgevangenen behandeld worden in een speciaal detentiecentrum. Dat is inmiddels gesloten en de daders van de martelingen worden vervolgd door het leger. Maar wanneer komt Het Parool met een vergelijkbaar verhaal over de manier waarop Hamas de gegijzelden behandelt? Heb ik dat gemist en is mijn kritiek onterecht?