Het antwoord van Israël op de eerdere beschieting begin oktober door Iran van Israël met
ruim 180 ballistische raketten, was ingehouden. Er werden geen nucleaire faciliteiten of olie-
installaties geraakt. Wel luchtafweer en productieplaatsen van raketbrandstof e.d.

Opnieuw is Israël in afwachting van wat Iran gaat doen. Tit for tat noemen de Engelsen dat,
‘lik op stuk’ in het Nederlands. Het is de manier waarop men in het Midden-Oosten op elkaar
reageert. Veelal wordt gesproken over ‘wraak’, zeker als Israël in het spel is. Naar mijn idee
is het in de eerste plaats een kwestie van afschrikking: pas op, als je ons aanvalt, slaan we
keihard terug - bedenk even of je dat wilt.

De afschrikking die Israël een geduchte reputatie bezorgt bij de vijanden, heeft veel te
maken met de goed getrainde luchtmacht. Die is heer en meester in de lucht. Gelukkig is de
afschrikking redelijk hersteld na de ramp op 7 oktober 2023. Onder andere via het
uitschakelen van topleiders van Hezbollah (Nasrallah) en Hamas (Sinwar) en de laag
daaronder. De geslaagde actie met gelijktijdig ontploffende communicatieapparatuur onder
Hezbollah-leden maakte indruk, evenals het met veel precisie ombrengen van Haniye
(Hamas) in Teheran. Die Israëli’s flikten het toch maar.

Anderzijds was Israël ooit in staat om gegijzelden te bevrijden in het verre Uganda, maar het
vrij krijgen van álle gegijzelden in Gaza blijkt een soort mission impossible.

Hier en daar zijn inmiddels serieuze geluiden te horen dat er een mogelijk staakt-het-vuren
voor het Libanese front aan de horizon daagt. Israël zal daar pas in toestemmen als serieus
werk wordt gemaakt van toepassing van VN-Veiligheidsresolutie 1701. Hezbollah zal zich
moeten terugtrekken tot achter de Litani-rivier. Misschien biedt een verzwakt Hezbollah de
kans op enig herstel van het centrale staatsgezag in Libanon.

Tot op heden moeten de bewoners in het noorden van Israël echter nog steeds voortdurend
naar de schuilkelders rennen vanwege de onophoudelijke raketbeschietingen en het
binnendringen van vijandelijke drones. Bij ons is af en toe alarm geweest, maar het had veel
en veel erger kunnen zijn. Over Hezbollah werd gezegd dat het zo ongeveer heel Israël onder
vuur kon nemen. Dat was grootspraak, mag je inmiddels wel concluderen. Tot ieders
opluchting.

Als ook de oorlog in Gaza zijn einde nadert, kan over enige tijd begonnen worden aan de
wederopbouw. Het zou helemaal fantastisch zijn als de draad van betrekkingen van Israël
met Saoedi-Arabië weer opgepakt kan worden. Dat betekent wel dat er een Palestijnse staat
zal moeten komen, aldus de Saoedische eis. Als die in vrede kan leven met de Joodse staat
en als het ‘recht op terugkeer’ van Palestijnse vluchtelingen naar Israël definitief naar het rijk
der fabelen kan worden verwezen, is er hoop op een betere toekomst voor Palestijnen en
Israëli’s. Mits Iran meedoet.

Dit was mijn laatste column. Israëlactie gaat zich richten op de toekomst, dat wil zeggen de
tijd nà de oorlog. Hopelijk hebben mijn columns een beeld gegeven van Israël in oorlog.
Besorot tovot, tot beter nieuws vanuit Israël.