Afscheid Doron Reuter

Aan zijn tongval hoor je het direct: Doron is geboren en getogen in Zuid-Afrika. Op zijn 13e verhuisde hij naar Israël, keerde weer terug naar Zuid-Afrika, om vervolgens, vanwege een mooie baan die hij aangeboden kreeg – nu zo’n twintig jaar geleden – in Amsterdam terecht te komen. Hier ontmoette hij Daniella, zijn vrouw. Samen hebben ze een zoon, Etan van 15, en een dochter, Mia, die 12 jaar is.

Na een partijtje tennis sprak Moshe Kanfi, de toenmalige sjaliach van Israëlactie (destijds nog CIA) hem aan. Nadat ook één van de bestuursleden, met wie hij bevriend was, hem polste, besloot Doron zich actief voor Israëlactie in te zetten.

“Ik ben eerst een paar jaar penningmeester geweest,” vertelt Doron. “Door tijdgebrek moest ik het penningmeesterschap overdragen, maar ik vond het werk van Israëlactie zo belangrijk dat ik graag verder wilde als ‘gewoon’ bestuurslid. Ik heb mijn steentje kunnen bijdragen, onder andere door te helpen bij het stroomlijnen van processen en te werken aan het vergroten van de efficiency.”

Toen hij nog maar net bestuurslid was, ging Doron Reuter op bezoek bij Keren Hayesod, onze partner in Israël. Hij was er behoorlijk onder de indruk. “Om te beginnen vanwege het gebouw. Zó mooi, opgetrokken uit Jerusalem stone, op zo’n bijzondere locatie midden in Jeruzalem. Je proeft hier gewoon de geschiedenis. Maar vooral door de ontmoetingen die ik er had. De gesprekken gaven me inspiratie, ik voelde de verbinding en het gevoel dat we samen werkten aan een goede zaak.”

In de loop der jaren heeft Doron veel tijd gestoken in zijn bestuurswerk. Maar het heeft hem ook veel gebracht. “Ik heb kennis gemaakt met een groot deel van de Joodse gemeenschap, ook met mensen die ik anders nooit ontmoet had. En ik heb geleerd hoe filantropie werkt, ik weet nu meer over de gift of giving. Dat is trouwens voor iedereen weggelegd, daar hoef je niet rijk voor te zijn. In Israël ervaar ik veel kracht, het vermogen iets te bereiken. Natuurlijk kent Israël nog steeds de nodige maatschappelijke problemen, er is welvaart, maar ook veel armoede. Ik ben ervan overtuigd dat vrede in Israël alleen mogelijk is als iedereen, in alle lagen van de bevolking, op of boven het bestaansminimum leeft. Daar moeten we ons voor inzetten, ook wij hier in Nederland. Het werk is nog maar net begonnen. Het huidige bestuur en de directeur van Israëlactie staat nog veel te doen, ze kunnen nog veel bereiken. Daar wens ik ze alle succes bij.”

Met deze mooie woorden nemen wij afscheid van Doron Reuter, althans als bestuurslid, met een welgemeend ‘dankjewel’!